IDT+; Anadolu’nun zengin tarihi ve kültür çesitliliginden beslenerek, ulusal ve uluslararasi sanat ortamina disiplinlerarasi projeler üretmek üzere kurulmustur. Toplulugun kurucu ve yaratici üyeleri Geyvan McMillen, Dilara Akay, Sernaz Demirel ve Tan Temel; ait olduklari sosyal ve kültürel ortamdan yola çikarak kendi özgün sanat dillerini arastirmaktadirlar. IDT+’nin Sanat Yönetmeni Geyvan McMillen; yillardir ürettigi çesitli projelerle eserlerini ulusal ve uluslararasi (Ingiltere, Almanya, Hollanda, Italya, Amerika) platformlarda sergileyen, modern dansin Türkiye’de 35 yildir gelismesinde katkida bulunarak öncülük yapan, Devlet Opera ve Baleleri bünyesinde çalismistir. Ayni zamanda, Yildiz Teknik Üniversitesi Modern Dans Programi kurucusudur.
Topluluk 2003-2005 yillarinda CRR Dans Tiyatrosu Toplulugu adiyla gösteriler yaparak; Chicago Dans Festivali, Sarajevo Kis Festivali ve Bodrum Bale Festivaline katilmistir. 2005 yilinda Istanbul Dans Tiyatrosu adini alarak; Venedik Bienali 3.Dans Sempozyumu (2005), Venedik Bienali 4.Dans Festivali (2006), Istanbul Dans Festivali (2007), Uluslararasi Chicago Dans Festivali (2006-2007), Uluslararasi Istanbul Tiyatro Festivali (2008), Macau Kültür Merkezi “Blackbox Serisi” Festivali’nde (2009) yer almistir. IDT+ kendi dans teknigi ve kompozisyon çalismalarini içeren profesyonel dansçilara yönelik master derslerini vermek üzere Venedik Bienali bünyesinde düzenlenen Arsenale della Danza master class projesine egitmen olarak davet almistir (2009 ve 2010).
IDT+ bagimsiz olarak kendi özgün dans teknigi ve koreografi yöntemleri üzerine çalismalarina ve uluslararasi sanatçilar ile birlikte disiplinlerarasi projeler üretmeye devam etmektedir.
IDT+ Tekniği
IDT+’nın özgün dans tekniği ve beden dili yaratım sürecinde kendi kültürlerinde yer alan iki farklı hareket konseptine odaklanmaktadır.
Birincisi, Sufi seremonilerinde semazenler tarafından fiziksel olarak gerçekleştirilen “dönüş” ritüelidir. Atölye çalışmalarının başlangıcında kavramsal bir hazırlık için “ben kimim?” sorusu sorulur ve dönüş ritüelinin ruhsal ve meditatif anlayışı ile bu sorunun cevabı aranır. Bu yolla dansçıların kendi içlerine dönerek kendilerine ait özgün beden dillerini bulmaları, var olan sınırsız hareket potansiyellerini ortaya çıkartmaları ve geliştirmeleri üzerine araştırma yapmaları sağlanır. “Sufi Dönüşü”nün meditatif boyutunun dışında bu ritüelin fiziksel gerçekliği olan, kalbi merkez olarak almak ve bütün varlığın bunun etrafında dönmesi fikri de hareket araştırmalarında kullanılmaktadır. Bu iki ana fikirden yola çıkarak dansçıların yaratıcı çalışmalar sırasında bir sonraki hareket ne olmalı sorununu çözmeleri ve kendilerine ait özel hareket serilerini oluşturmaları sağlanmaktadır. Odaklanılan ikinci hareket konsepti ise, geleneksel “Yağlı Güreş”’dir. Çalıma sürecinde “Yağlı Güreş”lerdeki güç, dayanıklılık ve hız teknikleri modern dansın solo ve/veya partnerli çalışma egzersizlerinde uygulamak üzere kullanılmaktadır.
Bu iki hareket konsepti aracılığıyla dansçılar, bireysel ve ikili çalışmalarında bütün beden kapasitelerini kullanarak, yaratıcılıklarını ve tekniklerini geliştirmeleri için teşvik edilmektedirler.
